زمانی‌که «ماکیاولی» در رساله «شهریار» خود راهکارهای مفید و مناسب را برای برپایی یک حکومت پادشاهی مقتدر ارائه داد، فلسفه سیاسی را پایه‌گذاری کرد. نکته مهم در فلسفه‌ی سیاسی این است که به جای اینکه آینده‌ی خیالی و آرمانی را پیش روی مخاطب بگذارد واقعیت موجود را برای او نمایان می‌کند تا هشیار شود. از این دست کتاب‌های سیاسی بسیار منتشر شده است. گاهی اوقات که بیان مسئله به‌طور مستقیم، می‌تواند برای مخاطب عام سنگین باشد نویسندگان از زبان تمثیل کمک می‌گیرند. شاید مشهورترین آثار سیاسی با زبان تمثیلی که در دنیای خیالی رخ می‌دهند، کتاب‌های «قلعه حیوانات» و «1984» اثر «جرج اورول» باشند که در نقد انقلاب‌ها و حکومت‌های کمونیستی نوشته شده‌اند. کتاب دموکراسی یا دموقراضه به قلم سید مهدی شجاعی نیز با زبانی تمثیلی و خلق سرزمینی خیالی سعی در نقد مفهوم دموکراسی و به قهقرا رفتن آن در سال‌های اخیر دارد.