بزرگ علوی از جمله نویسندگانی است که که با توصیفات پیاپی، فضا را بصورت کامل برای مخاطب خود به تصویر میکشد. بیشتر نویسندگان از توصیفات اضافه و تکراری برای این ار استفاده می کنند اما بزرگ علوی استاد توصیف و تعبیر و تشخیص (شخصیت پردازی و جان بخشی) است. موریانه را اثری متفاوت با دیگر آثار بزرگ علوی میدانیم. زیرا تقریبا هیچ توصیفی در این کتاب وجود ندارد اما محیط را برای مخاطب خود به تصویر میکشد. کاری که به بیشترین مهارت در داستان نویسی نیازمند است. موریانه دارای دو خصوصیت است. 1. شخصیت های آن شخصیت های واقعی هستند. نه به گونه ای که بخواهیم بگوییم در واقعیت چنین داستانی رخ داداه است. بلکه منظور آن است که شخصیت ها کاملا با شخصیت ما یکی هستند، ایرانی هستند،به راحتی توسط ما درک می شوند و برایمان ملموس هستند. 2. در دوران خیالی سفر نمیکند. بلکه در دورانی به سر میبرد که خودمان با آن مواجه بوده ایم و آن را لمس کرده ایم و در دورانی داستان پردازی میکند که می شناسیم.