دارا و الیور در آزمایشگاه نشسته‌اند. هر دو اواخر دوران ۲۰ سالگی خود را می‌گذرانند. آنها داوطلب شده‌اند که در بررسی من روی زوجهایی که به تازگی ازدواج کرده‌اند، شرکت کنند. در این بررسی گسترده، ۱۳۰ زوج پذیرفتند که نه تنها زندگی زناشویی خود را زیر ذره‌بین بگذارند، بلکه شرایط خود را جلوی دوربین فیلمبرداری قرار دهند. دارا و اولیور در شمار ۵۰ زوجی بودند که روی رفتارشان دقیق شدیم. پیش‌بینی من درباره طلاق به استناد علم و اطلاعاتی است که در جریان این پژوهش به دست آورده‌ام. دارا و الیور می‌گویند زندگی پرتلاش و پرتقلایی دارند، اما خوشبخت هستند. زن در یک دوره شبانه پرستاری درس می‌خواند و مرد همه روزه ساعات طولانی به عنوان یک برنامه‌نویس کامپیوتر کار می‌کند. مانند بسیاری از زوجها، چه آنهایی که از ازدواجشان راضی هستند و یا آنهایی که کارشان به طلاق می‌کشد، دارا و الیور می‌گویند که ازدواجشان عالی و صددرصد بی‌عیب و نقص نیست. اما می‌گویند که یکدیگر را دوست دارند و متعهدند که به در کنار هم باقی ماندن بها بدهند. از آنها می‌خواهم به مدت پانزده دقیقه در آزمایشگاه یکی از اختلافات خود را حل و فصل کنند. در تمام این مدت از آنها فیلم می‌گیرم. وقتی با هم حرف می‌زنند، دستگاههایی روی بدنشان قرار دارد که میزان استرس درون آنها را اندازه می‌گیرد. ضربان قلبشان هم اندازه‌گیری می‌شود.